жер салығы

См. также в других словарях:

• жер — Же р ауд а р ы л у ш ы . Ж е р аударылған адам. Сізден Жылқайдаров Рысқұлды ж е р а у д а р ы л у ш ы арестанттар тобына жатқызып, оның түр түсі жөнінде мәліметтер алуыңызды сұрайды (Ш. Мұртазаев, Қызыл жебе, 207). Жер бесік. ф и л о с. Адамның… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• алман-салық — (ҚХР) салық. Шаруа өз тұрмысына риза, а л м а н с а л ы қ азайды, бүгін ертең жер алайын деп отыр (Қ. Жұм., Соңғы..., 104) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қолаңсалық — зат. Жіліншіктің қолаңса тұратын жері. Ат аяғы қ о л а ң с а л ы қ қ а дейін батып кететін былқылдақ саз адамдардың ары бері өтуіне қолайсыз еді (М.Разданұлы, Алтай., 234) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• бір — адым жер. Жүрген кездегі екі аяқтың аттау (басу) қашықтығы; 60 70 см, мөлшеріндегі ұзындық. Бір айдың жүзі болды. Бір айдай уақыт өтті. Шүйінші беруіңе болады. Жездең, міне, б і р а й д ы ң ж ү з і б о л ы п қалды, жынды суды ұрттап алмайды (Қаз …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қалан — зат. көне. Жалпыға ортақ салық түрі. Қ а л а н деген (құшыр деп аталатын жан басына салынатын алымсалықтан өзгеше) жеріне қарай салынатын алым салық болды (ҚазССР тарихы, 2, 238). Темір Құтлықта бұрынғы хандардай бүкіл бұқара халыққа аямай шөлен …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қараж — зат. көне. Жер үшін халықтан алынатын (жиналатын) салық. Отырықшы егіншілер мен егіншілікпен шұғылданатын қала тұрғындары қ а р а ж (яғни жер үшін алым) төлеуге тиіс болды (ҚазССР тарихы, 2, 348) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• тұяқақы — зат. Көші қон кезінде біреудің жерін, өрісін, жайылымын басып өтіп, аялдап қалған жағдайда жер иесіне төлейтін салық (Қаз. этнография., 2, 344) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• бауар — (ҚХР) алым салық. Қазақ жерінен көп б а у а р алып тұрған (ҚХР) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• орам беру — (Ақт., Шалқ.; Алм., Шел.) жер су беру, бағыну. Алым, салық беру. Есет орыс патшасына о р а м б е р м е й м і н деп, көп қарсылық істеді (Ақт., Шалқ.). Исатай кіші жүздің ханына, сұлтандарына о р а м б е р м е йм і н деп қарсылық істеді (Алм., Шел …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• алман — I зат. жерг. Алынатын нәрсе; алым, салық; пәре. Күнде а л м а н алғаны, Замана солай болғаны. Парамен а л м а н жегеннің, Жемсауы сірә, тоймайды (А.Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 358). II зат. Неміс ұлтының халықтық атауы. – Біздің күн түбіндегі… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• бесерман — зат. көне. Салық жинаушы. Қарақорым, Алтын Орда хандары орұсұт жерін басқақтары мен б е с е р м а н д а р ы арқылы да бағындырып ұстауға тырысқан (І. Есенберлин, Алтын Орда, 1, 157). Бұл б е с е р м а н д а р көбіне кілең бұзықтардан, не жұрттың… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі